GRY RODZINNE
Palec boży + karty promocyjne
Czyj pstryk jest najpotężniejszy?
Podstawowe informacje:
liczba graczy: od 2 do 4
wiek: od 8 lat
czas gry: od 15 do 40 min.
wydawca: Fox Games (2020)
projektant: Paweł Stobiecki , Jan Truchanowicz , Łukasz Włodarczyk
wersja językowa: polska
Opis
Gdy bogowie się nudzą zaczyna się zabawa! Używaj swoich niepowtarzalnych mocy i spraw, by Twoi wyznawcy zaludnili Archipelag Pępka Świata!
Zagłosuj na kartę praw,
Pstryknij swoim prorokiem, walcząc o wyznawców,
Zdobądź najwięcej punktów zwycięstwa i wygraj!
Palec boży to gra zręcznościowa, w której każdy z graczy walczy o to, by stać się najpotężniejszym z bóstw. Proste zasady i innowacyjna rozgrywka sprawią, że nie będziecie mogli oderwać się od stołu. Wciel się w postać boga, wykorzystaj swoje niepowtarzalne moce i wypstrykaj swoich przeciwników. 5 minut nauki, godziny frajdy dla całej rodziny.
W grze wcielacie się w role bogów, walczących ze sobą na wyspach Archipelagu Pępka Świata. Waszym celem jest umieszczanie proroków na wyspach oraz nawracanie ich mieszkańców, korzystając z praw, które ustanowicie. Wygra ten z was, który pod koniec rozgrywki będzie posiadał najwięcej punktów zwycięstwa.
Jak to wygląda ?
Z gier "pstrykanych" graliśmy rodzinnie wcześniej wyłącznie w "Ice Cool", które było fajne, ale bez większych fajerwerków. Nie sądziłem nawet, że gry pstrykane mogą być fajne na dłuższą metę. "Palec Boży" to dowód na to, że w planszówkowym świecie nie ma rzeczy niemożliwych, oto bowiem pięknie wydana gra pstrykana (neoprenowa mata, drewniane dyski z naklejkami, ładnie ilustrowane karty) o nieskończonej regrywalności (podstawka starcza spokojnie na kilkadziesiąt rozgrywek, zanim się zacznie nudzić, a powstały także dwa dodatki wprowadzające dodatkowe moduły, postaci i karty zmieniające rozgrywkę) i świetnym flow.
Każdy na szereg dysków (proroków), którymi próbuje wbijać się na cztery dostępne na macie wyspy (lub centralny punkt zwany pępkiem świata, który automatycznie daje punkty), żeby punktować za obecność (przynajmniej jeden dysk na wyspie) i dominację (przewaga swoich proroków). Są też trudne do wcelowania punkty, które pozwalają zamieniać lekkie dyski proroków na masywne i trudniejsze do ruszenia dyski świątyń. I cała masa pstrykanej frajdy, kiedy ktoś mocno przestrzeli i jego prorok wyleci poza mapę, lub kiedy ktoś nie może trafić w wyspę i ląduje na morzu, które punktów przeważnie nie daje, lub kiedy ktoś starannie wyceluje, ale jego prorok odbije się od dysku świątyni i wpadnie do morza, przy okazji odbijając proroków przeciwników na inne wyspy.
Są też karty zmieniające rozgrywkę (pstrykamy z zawiązanymi oczami, małym palcem, dwoma palcami naraz albo zabraniające wbijać proroków na najbliższe sobie wyspy itp.). Co rundę losuje się dwie i wszyscy gracze głosują kciukiem w górę lub w dół na jedną z nich. Są też karty bogów (bo to my jesteśmy bogami, którzy sobie postanowili popstrykać), które dają graczom fajne i unikalne zdolności (jeden duży dysk albo ogromną tekturową rękę, od której można odbijać dyski swoich proroków). Wszystko utrzymane w lekkim klimacie radosnej przesady i zabawy w pstrykanie do oporu. Idealna gra rodzinna, która angażuje każdego, w której sześciolatka może wygrać z dorosłymi i która jest podręcznikowym wręcz przykładem chęci zagrania "jeszcze jednej partii".
Jeżeli nie mieliście jeszcze do czynienia z grami pstrykanymi, szczerze polecam sprawdzić. A nuż "Palec Boży" (z dodatkami lub bez) stanie się dla Was rodzinnym planszówkowym świętem.