PROFIL
Historia recenzji i ocen użytkownika Klos
Trans Europa
uproszony Ticket To Ride,
Cel TransEuropy jest bardzo prosta - nalezy polaczyc wszystkie wylosowane na poczatku gry miasta torami, tak aby mozliwa byla podroz pomiedzy nimi. Jak latwo zauwazyc, TransEuropa (jak i jej siostrzana gra TransAmerica) najlepiej mozna okreslic jako uproszczona wersje Ticket To Ride, choc tak naprawde poza tematyka ma z nia niewiele wspolnego.
Zasady gry sa niezwykle proste. Cala mapa podzielona jest na 5 obszarow o roznych kolorach miast. Na poczatku gry losuje sie po jednym miescie z kazdego kolory - sa to miasta, ktore nalezy wlaczyc w nasza siec kolejowa. Poniewaz kazdy gracz posiada po jednym miescie z kazdego koloru, zaden z graczy nie ma wyraznej przewagi uzyskanej przez wylosowanie krotszych tras. Nastepnie kazdy gracz naprzemian moze polozyc na planszy dwa elementy torow. Mapa podzielona jest na identyczne trojkatne obszary, a kazdy element toru laczy pomiedzy soba dwie sasiadujace rogi pojedynczego obszaru oznaczajace pojedynczy fragment trasy. Zdarzaja sie tez obszary trudne (gory, rzeki) na pokonanie ktorych potrzeba dwoch torow. Jak latwo policzyc, podczas kazdej tury gracz kladzie tory na 2 elementach zwyklej trasy lub 1 trudnej. Wygrywa ten gracz, ktorego wszystkie miasta jako pierwsze zostana polaczone w jedna siec.
Punktacja jest rowniez bardzo prosta - w grze zamiast punktow dodatnich zdobywa sie tylko i wylacznie punkty ujemne. Kazdy gracz dostaje na minusie tyle punktow ile polaczen brakuje mu do utworzenia sieci polaczen dla swoich miast. Cala gra konczy sie gdy ktorys z graczy spadnie ponizej 12 punktow ujemnych (jego lokomotywa punktowa rozbije sie o koniec toru).
Warto zaznaczyc, ze wszystkie tory w grze sa jednakowe, co oznacza, ze nie sa przypisane do zadnego gracza. Latwo wiec mozna podpiac sie pod czyjas siec aby nagle uzyskac polaczenie do swoich miast na drugim krancu planszy. Istnieje rowniez prosty dodatek do gry, ktory wprowadza do gry po 2 tory kolorystyczne dla kazdego gracza, z ktorych moze tylko on korzystac. Jak latwo sie domyslec, wprowadza to do gry spory element strategii i przeszkadzania innym graczom.
Sama gra dostarcza bardzo duzo zabawy i jest swietnym przerywnikiem. Jest bardzo szybka, lekka i przyjemna. Podobienstwo do TtR rzuca sie w oczy, jednak unikatowa mechanika i czas trwania gry juz po chwili wyrozniaja ja i neguja latwa do przypisania latke kopii.
TransAmerica jest bardzo przyjemna gra, ktora jednak nie przypadnie do gustu zatwardzialym eurograczon ze wzgledu na brak zlozonosci. Jednakze gracze, ktorzy wola lekka rozrywke lub chca traktowac TransEurope jako przyjemny filler, napewno sie nie rozczaruja.
uproszony Ticket To Ride,
Cel TransEuropy jest bardzo prosta - nalezy polaczyc wszystkie wylosowane na poczatku gry miasta torami, tak aby mozliwa byla podroz pomiedzy nimi. Jak latwo zauwazyc, TransEuropa (jak i jej siostrzana gra TransAmerica) najlepiej mozna okreslic jako uproszczona wersje Ticket To Ride, choc tak naprawde poza tematyka ma z nia niewiele wspolnego.
Zasady gry sa niezwykle proste. Cala mapa podzielona jest na 5 obszarow o roznych kolorach miast. Na poczatku gry losuje sie po jednym miescie z kazdego kolory - sa to miasta, ktore nalezy wlaczyc w nasza siec kolejowa. Poniewaz kazdy gracz posiada po jednym miescie z kazdego koloru, zaden z graczy nie ma wyraznej przewagi uzyskanej przez wylosowanie krotszych tras. Nastepnie kazdy gracz naprzemian moze polozyc na planszy dwa elementy torow. Mapa podzielona jest na identyczne trojkatne obszary, a kazdy element toru laczy pomiedzy soba dwie sasiadujace rogi pojedynczego obszaru oznaczajace pojedynczy fragment trasy. Zdarzaja sie tez obszary trudne (gory, rzeki) na pokonanie ktorych potrzeba dwoch torow. Jak latwo policzyc, podczas kazdej tury gracz kladzie tory na 2 elementach zwyklej trasy lub 1 trudnej. Wygrywa ten gracz, ktorego wszystkie miasta jako pierwsze zostana polaczone w jedna siec.
Punktacja jest rowniez bardzo prosta - w grze zamiast punktow dodatnich zdobywa sie tylko i wylacznie punkty ujemne. Kazdy gracz dostaje na minusie tyle punktow ile polaczen brakuje mu do utworzenia sieci polaczen dla swoich miast. Cala gra konczy sie gdy ktorys z graczy spadnie ponizej 12 punktow ujemnych (jego lokomotywa punktowa rozbije sie o koniec toru).
Warto zaznaczyc, ze wszystkie tory w grze sa jednakowe, co oznacza, ze nie sa przypisane do zadnego gracza. Latwo wiec mozna podpiac sie pod czyjas siec aby nagle uzyskac polaczenie do swoich miast na drugim krancu planszy. Istnieje rowniez prosty dodatek do gry, ktory wprowadza do gry po 2 tory kolorystyczne dla kazdego gracza, z ktorych moze tylko on korzystac. Jak latwo sie domyslec, wprowadza to do gry spory element strategii i przeszkadzania innym graczom.
Sama gra dostarcza bardzo duzo zabawy i jest swietnym przerywnikiem. Jest bardzo szybka, lekka i przyjemna. Podobienstwo do TtR rzuca sie w oczy, jednak unikatowa mechanika i czas trwania gry juz po chwili wyrozniaja ja i neguja latwa do przypisania latke kopii.
TransAmerica jest bardzo przyjemna gra, ktora jednak nie przypadnie do gustu zatwardzialym eurograczon ze wzgledu na brak zlozonosci. Jednakze gracze, ktorzy wola lekka rozrywke lub chca traktowac TransEurope jako przyjemny filler, napewno sie nie rozczaruja.
Kingdoms
prostota regul z elegancja zasad - Knizia w najlepszej formie!,
Kingdoms jest gra, dzieki ktorej docenilem Reinera Knizie, tworce-matematyka. Prosta gra o banalnych zasadach, jednoczesnie bedaca bardzo przyjemnym mozgozerca zawsze sprawdza sie gdy pojawia sie na stole.
O co chodzi w grze? Kazdy z graczy kieruje wlasnym krolestwem, ktore probuje rozbudowac i wzmocnic w sile jednoczesnie psujac szyki innym krolestwom. I to tyle na temat scenariusza - Kingdoms jest gra abstrakcyjna i nie ma sie co do tego oszukiwac. Cala jego mechanika to proste losowanie kafelkow i wykladanie ich na planszy.
Celem gry jest zdobycie jak najwiekszje ilosci zlota. Pod koniec kazdej tury (a sa 3) gdy cala plansza zostanie zapelniona nastepuje podliczenie punktow. Kazdy gracz dostaje punkty za kazdy wiersz i kazda kolunme planszy w ktorej ma swoj zamek. Zaleznie od wielkosci zamku (od 1 do 4) punktacja za wiersz / kolumne jest odpowiednio mnozona. Punktacja za wiersz / kolumne zalezna jest od polozonych w niej kafelkow o wartosciach od -6 do +6. Dodatkowo w grze obecne sa 3 kafelki specjalne:
- Kopalnia, ktora dodatkowo mnozy x2 punkty za wiersz / kolumne w ktorej sie znajduje
- Gory, ktore rozdzielaja wiersz / kolumne na dwa oddzielne obszary za ktore punktuje sie niezaleznie
- Smok, ktory zamienia wszystkie wartosci dodatnie z wiersza / kolumny w ktorej jest na 0
Na poczatku gry, gracz dostaje losowy kafelek, ktory jest do jego dyspozycji. Podczas kazdej tury gracz moze zrobic jedna z 3 rzeczy:
- wylozyc na plansze swoj zamek
- wylosowac nowy kafelek i go polozyc (nie moze go wymienic ze swoim startowym)
- polozyc na planszy swoj kafelek startowy (nie dostaje w zamian innego)
I to tyle zasad. Gra jak widac jest niesamowicie prosta ale jednoczesnie niezwykle wymagajaca. Juz po chwili kazdy z graczy bedzie nad swoim ruchem myslal dosc dlugo starajac sie go zoptymalizowac. Na szczescie wielkosc i zlozonosc gry sprawiaja, ze rozpatrywanych opcji nie jest za duzo, przez co gra sie bardzo szybko. Gracze musze sie zastanowic, czy lepiej ryzykowac i ciagnac kafelek czy wymusic na kims sojusz kladac zamek w tym samym rzeczie / kolumnie co on. Jak wylosuje dodatki kafelek to gdzie polozyc, aby jak najmniej pomoc innym graczom? A jak wylosuje ujemny, gdzie on mi najmniej zaszkodzi?
Z czystym sercem polecam gre wszystkim milosnikom glownowania i dobrej zabawy. Zarowno zatwardziali eurogracze jak i gracze niedzielni doskonale sie przy Kingdoms bawia i nie zdarzylo mi sie aby jeszcze ktos odmowil partyjki. Kingdoms to doskonala gra abstrakcyjna, ktora zmusza do myslenia jednoczesnie pozostajac lekkim tytulem.
prostota regul z elegancja zasad - Knizia w najlepszej formie!,
Kingdoms jest gra, dzieki ktorej docenilem Reinera Knizie, tworce-matematyka. Prosta gra o banalnych zasadach, jednoczesnie bedaca bardzo przyjemnym mozgozerca zawsze sprawdza sie gdy pojawia sie na stole.
O co chodzi w grze? Kazdy z graczy kieruje wlasnym krolestwem, ktore probuje rozbudowac i wzmocnic w sile jednoczesnie psujac szyki innym krolestwom. I to tyle na temat scenariusza - Kingdoms jest gra abstrakcyjna i nie ma sie co do tego oszukiwac. Cala jego mechanika to proste losowanie kafelkow i wykladanie ich na planszy.
Celem gry jest zdobycie jak najwiekszje ilosci zlota. Pod koniec kazdej tury (a sa 3) gdy cala plansza zostanie zapelniona nastepuje podliczenie punktow. Kazdy gracz dostaje punkty za kazdy wiersz i kazda kolunme planszy w ktorej ma swoj zamek. Zaleznie od wielkosci zamku (od 1 do 4) punktacja za wiersz / kolumne jest odpowiednio mnozona. Punktacja za wiersz / kolumne zalezna jest od polozonych w niej kafelkow o wartosciach od -6 do +6. Dodatkowo w grze obecne sa 3 kafelki specjalne:
- Kopalnia, ktora dodatkowo mnozy x2 punkty za wiersz / kolumne w ktorej sie znajduje
- Gory, ktore rozdzielaja wiersz / kolumne na dwa oddzielne obszary za ktore punktuje sie niezaleznie
- Smok, ktory zamienia wszystkie wartosci dodatnie z wiersza / kolumny w ktorej jest na 0
Na poczatku gry, gracz dostaje losowy kafelek, ktory jest do jego dyspozycji. Podczas kazdej tury gracz moze zrobic jedna z 3 rzeczy:
- wylozyc na plansze swoj zamek
- wylosowac nowy kafelek i go polozyc (nie moze go wymienic ze swoim startowym)
- polozyc na planszy swoj kafelek startowy (nie dostaje w zamian innego)
I to tyle zasad. Gra jak widac jest niesamowicie prosta ale jednoczesnie niezwykle wymagajaca. Juz po chwili kazdy z graczy bedzie nad swoim ruchem myslal dosc dlugo starajac sie go zoptymalizowac. Na szczescie wielkosc i zlozonosc gry sprawiaja, ze rozpatrywanych opcji nie jest za duzo, przez co gra sie bardzo szybko. Gracze musze sie zastanowic, czy lepiej ryzykowac i ciagnac kafelek czy wymusic na kims sojusz kladac zamek w tym samym rzeczie / kolumnie co on. Jak wylosuje dodatki kafelek to gdzie polozyc, aby jak najmniej pomoc innym graczom? A jak wylosuje ujemny, gdzie on mi najmniej zaszkodzi?
Z czystym sercem polecam gre wszystkim milosnikom glownowania i dobrej zabawy. Zarowno zatwardziali eurogracze jak i gracze niedzielni doskonale sie przy Kingdoms bawia i nie zdarzylo mi sie aby jeszcze ktos odmowil partyjki. Kingdoms to doskonala gra abstrakcyjna, ktora zmusza do myslenia jednoczesnie pozostajac lekkim tytulem.
