Opis

Doświadczcie fascynacji szermierką. Taktyka, umiejętności oraz odrobina szczęścia wskażą, który z szermierzy jest lepszy.

Sprawdź się w grze standardowej, albo też spróbuj swych sił jako mistrz w rozgrywce zaawansowanej.

 Gra polega na tym, że kolejno zagrywa się karty i figurki poruszają się w przód i w tył zgodnie z ich wskazaniami. Każdy z graczy obserwuje posunięcia przeciwnika i czeka na odpowiedni moment, aby zaatakować.

Któż więc będzie na tyle śmiały, by zaatakować jako pierwszy? Uważajcie, przeciwnik może się przed wami uchylić i samemu trafić, to zaś oznacza koniec potyczki.

En Garde jest bardzo dynamiczną grą, łatwą do nauczenia i płynną. Przewidziano dwa poziomy rozgrywki, pozwalające albo na gry szybkie, albo też charakteryzujące się większą taktyczną głębią.

Jest to jedna z najlepszych gier autorstwa Reinera Knizii, wzbogacona o wspaniałe materiały dodatkowe:

gracze usadowieni są obok siebie, aby móc wykorzystywać trójwymiarową scenerię;metalowe figurki szermierzy są pięknie rzeźbione;25 kart ma taką samą jakość, jak karty z profesjonalnych kasyn.

Jak to wygląda ?

Recenzje naszych klientów:

dodano: 2008-02-01 Prosta gra w skomplikowanym otoczeniu autor: pogons

...Przez otoczenie rozumiem "miejce" a dokladniej rzecz ujmujac plansze na ktorej rozgrywaja sie potyczki. Zmontowanie jej za pierwszym razem jest dosc trudne a rysunek dolaczony do gry niewiele pomaga. Dlatego polecam znalezienie na necie na stronce wydawcy filmikow jak rozlozyc i zlozyc gre. Na szczescie tylko pierwszy raz jest bolesny;) Pozniej juz nie trzeba na nowo montowac schodow i wie sie gdzie co wcisnac. Jesli chodzi o solidnosc to mam zastrzezenia co do tla ktore przy nieostroznym ruchu moze spasc na figurki i jej poprzewracac. Przydalyby sie jakies ograniczniki z przodu. Poza tym: figurki sa solidne, ciezkie, metalowe i ladnie wyrzezbione ale nie radze trzymac ich w oryginalnym opakowaniu bo szabelki sie wyginaja a reszta jest zrobiona ladnie (zwlaszcza rysunki tla).
Sama gra: a rozpatruje tylko wariant zaawansowany (o pozostalych nie warto wspominac bo sa tak banalne ze nie warte zachodu) zalezy w duzej mierze od szczescia(losowosc kart, czy akurat masz numer karty ktorego rywal nie ma by zaatakowac i zdobyc punkt tudziez by sie orbonic) a takze po czesci od umiejetnosci taktycznych (podchodzenie na odleglosc z ktorej mozna byc trafiony bez posiadania choc jednej karty do sparowania ewentualnego ataku to jak gol samobojczy). Czasem rundy sa ciekawe, gdy np jedna strona ciagle atakuje a druga sie broni badz parujac badz uciekajac do tylu by na koncu sie zrewanzowac i wygrac bedac przy koncu planszy. Czasem sa niefajne - gdy podchodzisz i jedna akcja konczysz runde w 20 sec.
Ogolnie gre moge podsumowac mowiac ze jest to przerost formy (komponenty do gry) nad trescia (sama rozgrywka). Nie mniej jednak wszystko ladnie sie prezentuje i ma w sobie klimat...