GRY PRZYGODOWE
Deep Space D-6
Walka o przetrwaniu na statku kosmicznym
Podstawowe informacje:
liczba graczy: 1
wiek: od 10 lat
czas gry: od 30 do 30 min.
wydawca: Tau Leader Games (2015)
nr katalogowy: TAUDSD6003
projektant: Tony Go
wersja językowa: angielska
instrukcja: angielska
Opis w serwisie BGG
Opis
You are a Captain of the UEF! Your RPTR class starship was on routine patrol of the Auborne system when a distress call was received. Upon warping in you quickly realized it was a trap! With the help of your crew, you must survive until a rescue fleet appears.
Deep Space D-6 is a solitaire dice game about surviving the cruel depths of space. Each turn you’ll roll Crew dice and assign them to stations. You must plan carefully to take care of internal and external threats to your ship. Survive to win.
Recenzje naszych klientów:
zaloguj się jeżeli chcesz dodać własną
dodano: 2022-03-14
Dice placement solo
autor:
Mikołaj Witkowski
Deep Space D-6 to mała gra solo gdzie za pomocą rozmieszczania kostek staramy się przeprowadzić nasz statek kosmiczny do końca podróży. Po drodze odpieramy ataki obcych, naprawiamy uszkodzenia itd. Sama rozgrywka to dość standardowy worker placement, z tym, że zamiast meepli mamy kości, a jedna ze ścianek jest dla nas niekorzystna, co często sprawia, że nawet jeśli możemy przerzucić to jest to ryzykowne.
Gra jest bardzo mała co jest i zaletą i wadą, trochę brak jej różnorodności, za każdym razem napotkamy te same niebezpieczeństwa, tylko w innej kolejności, możemy jedynie zdecydować czy mierzymy się z bossem czy nie. Ale za to mamy kilka statków do wyboru, każdy z nich ma unikalne opcje, inne mocne i słabe strony, więc o ile różnorodność nie jest ogromna to nie jest też tragiczna.
Ogólnie gra ma bardzo proste zasady, i daje zaskakująco dużo napięcia, jest na tyle mała że można ją łatwo zabrać w podróż i rozegrać na stosunkowo małej przestrzeni (choć duża ilość rzutów oznacza, że jednak musi to być stół). To wszystko sprawia, że bardzo dobra gra solo, godna polecenia.
autor:
Mikołaj Witkowski
Deep Space D-6 to mała gra solo gdzie za pomocą rozmieszczania kostek staramy się przeprowadzić nasz statek kosmiczny do końca podróży. Po drodze odpieramy ataki obcych, naprawiamy uszkodzenia itd. Sama rozgrywka to dość standardowy worker placement, z tym, że zamiast meepli mamy kości, a jedna ze ścianek jest dla nas niekorzystna, co często sprawia, że nawet jeśli możemy przerzucić to jest to ryzykowne.
Gra jest bardzo mała co jest i zaletą i wadą, trochę brak jej różnorodności, za każdym razem napotkamy te same niebezpieczeństwa, tylko w innej kolejności, możemy jedynie zdecydować czy mierzymy się z bossem czy nie. Ale za to mamy kilka statków do wyboru, każdy z nich ma unikalne opcje, inne mocne i słabe strony, więc o ile różnorodność nie jest ogromna to nie jest też tragiczna.
Ogólnie gra ma bardzo proste zasady, i daje zaskakująco dużo napięcia, jest na tyle mała że można ją łatwo zabrać w podróż i rozegrać na stosunkowo małej przestrzeni (choć duża ilość rzutów oznacza, że jednak musi to być stół). To wszystko sprawia, że bardzo dobra gra solo, godna polecenia.
Alokacja kości z pewnością nie należy do moich ulubionych mechanik w grach tematycznych, jednak Deep Space D6 robi to z takim wdziękiem, że z miejsca stała się jedną z moich ulubionych małych gier solo. Zacznijmy od wydania. Stylizowane na pulpową powieść science fiction pudełko zamykane na magnes jest funkcjonalne i zgrabne, ale ma te wadę, że zakoszulkowane karty w półączeniu z talią z dodatku Endless ledwo się mieszczą (co do koszulek- pasują te do Everdell, np. od Sleeve Kings). Graficznie jest niezwykle oszczędnie, co zdradza PnP'owe korzenie tytułu, ale mnie ten minimalizm odpowiada. Pętla rozrywki to kolejno: rzut pulą kości, symbolizującą załogę, przypisanie jej do poszczególnych obszarów na naszym statku (żołnierzy do dział, inżynierów do naprawy tarcz etc - każda ścianka robi co innego) i rozpatrzenie kolejnych kart z talii Zagrożenia. Wygrywamy, kiedy owa talia się skończy, a my uporamy się ze wszystkimi wrażymi statkami. Często pojawiającym zarzutem w stosunku do takich gier jest to, że grają się w zasadzie same- w zależności od tego, co wypadnie nam na kostkach, jest zwykle jeden optymalny sposób zagospodarowania ich. Do pewnego stopnia jest to prawdą, ale cała zabawa w DS polega na wydedukowaniu owego optymalnego ustawienia, bowiem wybory często nie są trywialne, a drobne przeoczenia potrafią mieć poważne konsekwencje w obliczu szybko eskalującego zagrożenia i eskadr szturmujących nas wrogich jednostek. Dodajmy do tego, że w grze mamy 4 różne statki, które gwarantują inne wrażenia z rozgrywki (polecam model zbalansowany na początek w celu zaznajomienia się z flowem rozgwyki) i dostępne taktyki i otrzymujemy regrywalną, uroczą pozycję dla wszystkich graczy solo. Deep Space co prawda nie ocieka klimatem i jest bardziej grą niż przygodą, ale temat sf jest jednak odczuwalny i to zawsze miła odmiana od wszechobecnego fantasy. Z czytam sumieniem - polecam wszystkim graczom solo.