PROFIL
Historia recenzji i ocen użytkownika MatPun
Potwory w Nowym Jorku
Losowość!!!,
Gra bardzo zachęca jakościa wykonania i popularnością, ale osobiście odniosłem wrazenie, że gracz nie ma w niej na nic wpływu. Tak jak w Potworach w Tokio ruch opiera się na rzucie kośćmi ( z opcją przerzucenia, ale jednak... ), co bardzo ogranicza możliwość przygotowania długoterminowej strategii. Nie zmienią tego nawet karty, które można kupować podczas rozgrywki, bo walutę pozwalającą na ich zakup też otrzymuje się wyrzucając odpowiedni znak na kości. W rozgrywce często może się zdarzyć sytuacja, że gracz potrzebujący leczenia nie wyrzuci ani jednego serduszka na kości.
Nie sądzę, żeby gra mogła się sprawdzić nawet jako familijna, bo w takiej roli przegrywa z wieloma innymi pozycjami, i to w podobnym przedziale cenowym, jak Wilki i Owce, Azul czy Wsiąść do Pociągu.
Chciałbym zaznaczyć, że jestem fanem bardziej rozbudowanych gier, co mogło miec wpływ na moją ocenę ( bo to gra familijna ).
Losowość!!!,
Gra bardzo zachęca jakościa wykonania i popularnością, ale osobiście odniosłem wrazenie, że gracz nie ma w niej na nic wpływu. Tak jak w Potworach w Tokio ruch opiera się na rzucie kośćmi ( z opcją przerzucenia, ale jednak... ), co bardzo ogranicza możliwość przygotowania długoterminowej strategii. Nie zmienią tego nawet karty, które można kupować podczas rozgrywki, bo walutę pozwalającą na ich zakup też otrzymuje się wyrzucając odpowiedni znak na kości. W rozgrywce często może się zdarzyć sytuacja, że gracz potrzebujący leczenia nie wyrzuci ani jednego serduszka na kości.
Nie sądzę, żeby gra mogła się sprawdzić nawet jako familijna, bo w takiej roli przegrywa z wieloma innymi pozycjami, i to w podobnym przedziale cenowym, jak Wilki i Owce, Azul czy Wsiąść do Pociągu.
Chciałbym zaznaczyć, że jestem fanem bardziej rozbudowanych gier, co mogło miec wpływ na moją ocenę ( bo to gra familijna ).
Wiarusi
Świetny chwiler,
Bardzo podoba mi się, że ktoś zrobił małą, karcianą grę kooperacyjną. Zasady Wiarusów są bardzo proste ( chociaż instrukcja dość słabo napisana ), więc zrozumieją je również początkujący. Gracze sami wybierają, jak duże poniosą ryzyko ( choć gra w jakimś stopniu wymaga ryzykowania ), muszą też porozumiewać się w celu ustalenia, jak mogą wyjść z opresji cało. Gra dosyć losowa, jak to karciana ( zdarzało się mi dobierać całą rękę kart które stanowią jakieś 30% całej talii - to niby do przewidzenia, ale jak się coś takiego zdarza w pierwszej turze to gracz ma przechlapane ), ale w granicach normy ( musi być losowa, jak to kooperacja ). Stosunek jakości do ceny - zadowalający. Sądzę, że gra jest warta dodania do domowej kolekcji.
Świetny chwiler,
Bardzo podoba mi się, że ktoś zrobił małą, karcianą grę kooperacyjną. Zasady Wiarusów są bardzo proste ( chociaż instrukcja dość słabo napisana ), więc zrozumieją je również początkujący. Gracze sami wybierają, jak duże poniosą ryzyko ( choć gra w jakimś stopniu wymaga ryzykowania ), muszą też porozumiewać się w celu ustalenia, jak mogą wyjść z opresji cało. Gra dosyć losowa, jak to karciana ( zdarzało się mi dobierać całą rękę kart które stanowią jakieś 30% całej talii - to niby do przewidzenia, ale jak się coś takiego zdarza w pierwszej turze to gracz ma przechlapane ), ale w granicach normy ( musi być losowa, jak to kooperacja ). Stosunek jakości do ceny - zadowalający. Sądzę, że gra jest warta dodania do domowej kolekcji.
Blood Rage (edycja polska)
Niezła gra,
W skrócie, na podstawie moich odczuć po kilku rozgrywkach:
Plusy:
- świetne figurki,
- w miarę przystępne zasady, da się ogarnąć w pół godziny,
- w 3, 4 osoby świetnie się gra, raczej nie ma móżdżenia, a zwycięstwo można osiągnąć na kilka sposobów - w tym bardzo fajna opcja otrzymywania punktów za swoje zabite jednostki,
Minusy:
- mimo wszystko nie jest to gra dla początkujących,
- w 2 osoby przeraźliwie losowa, w dodatku gdy jeden z graczy zdobędzie przewagę drugi w zasadzie może się poddać,
- to, że niektóre karty są w oczywisty sposób silniejsze od innych ( karta o sile 2 bez efektu i karta o sile 4 bez efektu? ), co bardzo zwiększa losowość w każdej rozgrywce,
Niezła gra,
W skrócie, na podstawie moich odczuć po kilku rozgrywkach:
Plusy:
- świetne figurki,
- w miarę przystępne zasady, da się ogarnąć w pół godziny,
- w 3, 4 osoby świetnie się gra, raczej nie ma móżdżenia, a zwycięstwo można osiągnąć na kilka sposobów - w tym bardzo fajna opcja otrzymywania punktów za swoje zabite jednostki,
Minusy:
- mimo wszystko nie jest to gra dla początkujących,
- w 2 osoby przeraźliwie losowa, w dodatku gdy jeden z graczy zdobędzie przewagę drugi w zasadzie może się poddać,
- to, że niektóre karty są w oczywisty sposób silniejsze od innych ( karta o sile 2 bez efektu i karta o sile 4 bez efektu? ), co bardzo zwiększa losowość w każdej rozgrywce,
