Opis

Z „Wieżą z Hanoi” związana jest fascynująca legenda. W czasach panowania cesarza Fo Hi stała w Benares świątynia. Wierzono, że wieńcząca ją kopuła wyznacza środek świata. Wewnątrz kopuły znajdowały się trzy diamentowe, cienkie jak igła szpice. Na jednej ze szpic spoczywały 64 złote dyski, które - jak utrzymywano - umieścili tam bogowie. Mnisi dzień i noc przenosili dyski ze szpicy na szpicę, nigdy przy tym nie biorąc więcej niż jeden dysk i nigdy nie układając ich w innej kolejności niż wyznaczył to pierwowzór. Ponoć, wraz z chwilą, gdy przełożone zostaną wszystkie dyski nastąpi koniec świata (przyjmując, że przeniesienie jednego dysku trwa sekundę, a wszystkie ruchy są prawidłowe trwałoby to niemal 585 bilionów lat!).

„Wieże Hanoi” to łamigłówka powstała w 1883 za sprawą francuskiego matematyka Edwarda Lucasa. Trzy wieże oraz siedem dysków ułożonych od największego do najmniejszego na jednej z nich. Czy potrafisz przenieść dyski na inną wieżę bez naruszania układu początkowego? Elementy można przestawiać z wieży na wieżę, ale jedynie pojedynczo. Co więcej nie wolno nigdy dopuścić, by większy dysk znalazł się na mniejszym.

Instrukcja gry

Ułóż dyski od największego do najmniejszego na jednej z wież tak, by powstał stożek. Twoim zadaniem jest przełożenie wszystkich krążków w identycznym układzie na jedną z dwu pustych wież. Przy tym możesz przenosić elementy wyłącznie pojedynczo. Nie wolno dopuścić, aby w trakcie gry większy dysk spoczął na mniejszym.

Nie musisz koniecznie używać wszystkich siedmiu dysków. Na początek warto spróbować jedynie z trzema. Kiedy już rozwiążesz pierwsze zadanie, dołóż kolejny krążek, a zwiększysz tym samym stopień trudności.

Jak to wygląda ?

Recenzje naszych klientów:

dodano: 2009-11-18 wyśmienita autor: scheherazade

Zbliża się północ. Nocną ciszę zakłóca jedynie stukot opadających drewnianych krążków na iglicach trzech wież. Jeszcze jeden układ muszę rozwiązać, a potem następny... i tak to trwa aż do 135-tego zadania. Bez wytchnienia, z fascynacją i zacięciem.
"Wieża Hanoi" to niesamowita gra logiczna wymagająca prócz myślenia także sprawnych palców. Przekładanie krążków wydaje się być łatwe i takie jest, ale tylko na początku rozgrywki. W miarę jak przybywa krążków na iglicach, rośnie też czas poświęcony na wykonanie zadania. I co ciekawe, nigdy nie potrafię powtórzyć wymyślonego rozwiązania (jest to bez wątpienia atut tej gry). Sama gra jest niewielkich rozmiarów, drewniane elementy są wykonane bardzo starannie, instrukcja z zadaniami przejrzysta i solidna. Można więc tę grę nosić ze sobą, by w wolnej chwili dać sobie wytchnienie od dnia codziennego przekładając krążki.

Polecam tę grę właściwie każdemu, ale wydaje mi się, że najbardziej przydatna będzie jako pomoc dla dzieci i młodzieży w nauce logiki, pomoc w odschematycznieniu typowo szkolnego odtwórczego myślenia.