GRY KARCIANE
Catan - Szybka gra karciana
Szybka karciana wersja kultowej gry rodzinnej
cena:
34.00 PLNwysyłamy w: niedostępny
Opis
Legendarna wyspa Catan ponownie czeka na osadników! W waszych rękach leży przyszłość tej wyspy. Zdobywajcie surowce, wymieniajcie się nimi, podbierajcie innym - wszystko po to aby wznosić osady oraz miasta, budować drogi i werbować rycerzy. Jednak miejcie się na baczności! Wasze włości nie są do końca bezpieczne - wszystko przez rywali, którzy mogą w każdej chwili zabrać Wam zwycięstwo.Sprawdźcie czy macie w sobie to coś, co pozwala być naprawdę dobrym osadnikiem!Zawartość:110 kart1 instrukcja
Często kupowane razem z Catan - Szybka gra karciana:
Recenzje naszych klientów:
zaloguj się jeżeli chcesz dodać własną
dodano: 2012-09-09
Szybka partyjka w Osadników? Proszę bardzo!
autor:
Piotr Kowalczyk
Jestem wielkim fanem serii Osadnicy z Catanu, ale nie mogę siebie nazwać zwolennikiem gier karcianych, głównie dlatego, że nie grałem nigdy w żadną nich (poza standardowymi typu wojna, makao, itp.). W przypadku zakupu Osadników z Catanu - Szybkiej Gry Karcianej zaważyła jednak miłość (tak, tak:)) do catańskiej serii. Nie bez znaczenia była też dość przystępna cena - za trzeba zapłacić ok. 34 zł. Uprzedzę fakty i powiem, że moim zdaniem gra jest warta tych pieniędzy.
Co otrzymujemy w zamian? Małe, kieszonkowe pudełko, zawierające 110 bardzo ładnych (gdybym nie był facetem, powiedziałbym, że są śliczne;)) kart. Wśród nich mamy karty surowców – podobnie jak w wersji planszowej są to glina, drewno, ruda, wełna i zboże. Oprócz kart surowców dostajemy także karty budynków, i znów analogicznie jak w wersji planszowej, mamy drogi, osady i miasta, ale dodatkowo otrzymujemy też karty rycerzy oraz karty rozbudowy miast. Do tego wszystkiego jeszcze karty opisujące koszty budowy/zakupu poszczególnych kart i karta przeznaczenia. Przejdźmy do rozgrywki.
Celem gry jest, tak jak w planszówce, rozwój i rozbudowa swojego królestwa, z tym że zamiast Catanu złożonego z sześcianów mamy karty i stół (dywan, podłogę lub inne podłoże). Zadaniem gracza jest tak gospodarować surowcami (czyli kupować drogi, osady, miasta, rozbudowy miasta i rycerzy), aby jak najszybciej uzyskać określone w instrukcji 10 punktów zwycięstwa. Punkty otrzymuje się za budowanie kolejnych elementów, czyli zakup kart przedstawiających drogi, osady, miasta i ich rozbudowy. Punkty zwycięstwa otrzymujemy także za posiadanych rycerzy. Zasady są banalne! Może to być wadą dla zaprawionych w bojach graczy planszówkowych, chyba żę chcą odprężyć mózgi:)
Zasadniczo mechanika jest podobna, jak w wersji planszowej, z tym że rzuty kostką zastępuje nam ciągnięcie kart surowców z ułożonej rewersami do góry talii. Ma to tę zaletę, że każdy gracz w swojej kolejce na pewno otrzyma co najmniej 2 surowce, czyli nie może wystąpić znana z planszowych rozgrywek sytuacja, kiedy gracz nie może faktycznie wykonywać ruchów, ponieważ kostki wyrzucają nie te liczby, przy których jest rozstawiony. Dla jednych będzie to wada, dla innych zaleta. Ja zaliczam się do tych drugich, gdyż dzięki temu rozwiązaniu gra zyskuje na dynamiczności i rozgrywka toczy się sprawnie (nazwa „Szybka Gra Karciana” zobowiązuje!). Zachowana została też hierarchia rozbudowy – najpierw trzeba mieć osadę, żeby móc ją rozbudować do miasta, a dopiero potem można rozwinąć miasto, dobudowując budynek dający nam specjalną cechę, pomocną w walce z przeciwnikami.
Tak, tak, WALCE. W Szybkiej Grze Karcianej występują negatywne interakcje między graczami, w zasadzie tylko takie. Nie ma negocjacji handlowych między graczami – nasze surowce możemy wymieniać z bankiem, na targu, albo losowo wyciągnąć kartę od przeciwnika, ale w zamian musimy mu oddać jakąś swoją (najlepiej najmniej potrzebną w danym momencie;)). Można za to odbierać przeciwnikowi drogi (dają punkty zwycięstwa oraz zwiększają możliwości handlowe) oraz rycerzy (pozwalają na koniec rundy o pobranie dodatkowych kart surowców z talii albo dają punkty zwycięstwa). Ten element jest naprawdę ciekawy i zdecydowanie utrudnia odniesienie zwycięstwa, ale przez to gra jest ciekawsza.
Podsumowując, uważam, że dla fanów planszowych Osadników z Catanu wersja karciana może być bardzo dobrym nabytkiem, zwłaszcza do gry w ramach rozgrzewki przed dłuższymi grami w inne tytuły lub w przerwach między długimi rozgrywkami. Jak zaznaczyłem wyżej, gra jest naprawdę kieszonkowa i szybka, także nadaje się do zabrania w podróż, na wyjazdy, czy wyjścia na miasto.
Zalety (moim zdaniem):
1. przyjemna i łatwa rozgrywka
2. ładne wykonanie
3. mobilność;)
Wady (moim zdaniem):
1. na siłę – stosunek ceny do zawartości pudełka
Polecam wszystkim!
autor:
Piotr Kowalczyk
Jestem wielkim fanem serii Osadnicy z Catanu, ale nie mogę siebie nazwać zwolennikiem gier karcianych, głównie dlatego, że nie grałem nigdy w żadną nich (poza standardowymi typu wojna, makao, itp.). W przypadku zakupu Osadników z Catanu - Szybkiej Gry Karcianej zaważyła jednak miłość (tak, tak:)) do catańskiej serii. Nie bez znaczenia była też dość przystępna cena - za trzeba zapłacić ok. 34 zł. Uprzedzę fakty i powiem, że moim zdaniem gra jest warta tych pieniędzy.
Co otrzymujemy w zamian? Małe, kieszonkowe pudełko, zawierające 110 bardzo ładnych (gdybym nie był facetem, powiedziałbym, że są śliczne;)) kart. Wśród nich mamy karty surowców – podobnie jak w wersji planszowej są to glina, drewno, ruda, wełna i zboże. Oprócz kart surowców dostajemy także karty budynków, i znów analogicznie jak w wersji planszowej, mamy drogi, osady i miasta, ale dodatkowo otrzymujemy też karty rycerzy oraz karty rozbudowy miast. Do tego wszystkiego jeszcze karty opisujące koszty budowy/zakupu poszczególnych kart i karta przeznaczenia. Przejdźmy do rozgrywki.
Celem gry jest, tak jak w planszówce, rozwój i rozbudowa swojego królestwa, z tym że zamiast Catanu złożonego z sześcianów mamy karty i stół (dywan, podłogę lub inne podłoże). Zadaniem gracza jest tak gospodarować surowcami (czyli kupować drogi, osady, miasta, rozbudowy miasta i rycerzy), aby jak najszybciej uzyskać określone w instrukcji 10 punktów zwycięstwa. Punkty otrzymuje się za budowanie kolejnych elementów, czyli zakup kart przedstawiających drogi, osady, miasta i ich rozbudowy. Punkty zwycięstwa otrzymujemy także za posiadanych rycerzy. Zasady są banalne! Może to być wadą dla zaprawionych w bojach graczy planszówkowych, chyba żę chcą odprężyć mózgi:)
Zasadniczo mechanika jest podobna, jak w wersji planszowej, z tym że rzuty kostką zastępuje nam ciągnięcie kart surowców z ułożonej rewersami do góry talii. Ma to tę zaletę, że każdy gracz w swojej kolejce na pewno otrzyma co najmniej 2 surowce, czyli nie może wystąpić znana z planszowych rozgrywek sytuacja, kiedy gracz nie może faktycznie wykonywać ruchów, ponieważ kostki wyrzucają nie te liczby, przy których jest rozstawiony. Dla jednych będzie to wada, dla innych zaleta. Ja zaliczam się do tych drugich, gdyż dzięki temu rozwiązaniu gra zyskuje na dynamiczności i rozgrywka toczy się sprawnie (nazwa „Szybka Gra Karciana” zobowiązuje!). Zachowana została też hierarchia rozbudowy – najpierw trzeba mieć osadę, żeby móc ją rozbudować do miasta, a dopiero potem można rozwinąć miasto, dobudowując budynek dający nam specjalną cechę, pomocną w walce z przeciwnikami.
Tak, tak, WALCE. W Szybkiej Grze Karcianej występują negatywne interakcje między graczami, w zasadzie tylko takie. Nie ma negocjacji handlowych między graczami – nasze surowce możemy wymieniać z bankiem, na targu, albo losowo wyciągnąć kartę od przeciwnika, ale w zamian musimy mu oddać jakąś swoją (najlepiej najmniej potrzebną w danym momencie;)). Można za to odbierać przeciwnikowi drogi (dają punkty zwycięstwa oraz zwiększają możliwości handlowe) oraz rycerzy (pozwalają na koniec rundy o pobranie dodatkowych kart surowców z talii albo dają punkty zwycięstwa). Ten element jest naprawdę ciekawy i zdecydowanie utrudnia odniesienie zwycięstwa, ale przez to gra jest ciekawsza.
Podsumowując, uważam, że dla fanów planszowych Osadników z Catanu wersja karciana może być bardzo dobrym nabytkiem, zwłaszcza do gry w ramach rozgrzewki przed dłuższymi grami w inne tytuły lub w przerwach między długimi rozgrywkami. Jak zaznaczyłem wyżej, gra jest naprawdę kieszonkowa i szybka, także nadaje się do zabrania w podróż, na wyjazdy, czy wyjścia na miasto.
Zalety (moim zdaniem):
1. przyjemna i łatwa rozgrywka
2. ładne wykonanie
3. mobilność;)
Wady (moim zdaniem):
1. na siłę – stosunek ceny do zawartości pudełka
Polecam wszystkim!
dodano: 2011-12-18
SUPER
autor:
Mateusz Górski
Dla mnie bomba gralem poki co tylko w dwie osoby, ale wlasnie tego najbardziej brakowało mi w planszowej wersji. Wszystko pięknie działa. Jedynym minusem jest brak negocjacji towarów z innymi graczami, ale dużym plusem jest znacznie ograniczona losowość, dzięki wyeliminowaniu kości.
Polecam
autor:
Mateusz Górski
Dla mnie bomba gralem poki co tylko w dwie osoby, ale wlasnie tego najbardziej brakowało mi w planszowej wersji. Wszystko pięknie działa. Jedynym minusem jest brak negocjacji towarów z innymi graczami, ale dużym plusem jest znacznie ograniczona losowość, dzięki wyeliminowaniu kości.
Polecam
Dużo negatywnej interakcji, to jest to. Najlepiej mi się gra w dwie osoby, wtedy trzeba się mocno przepychać żeby wygrać, co na pierwszy żut oka może się wydawać powtarzaniem cały czas tych samych czynności, ale nie do końca, gdyż tylko jeden wychodzi cało z takiego policzkowania. Oczywiście gra świetnie sprawdza się również w przypadku trzech i czterech graczy, nawet powiem lepiej, gra się bardziej przyjemnie w cztery osoby niż w podstawową grę planszową gdzie w cztery osoby jest już ciasno.
Nie gram dużo w gry karciane, ale ta gra mnie zadziwiła tym, że ta świetnie oddaje klimat pierwowzoru.
Oczywiście jest też minus, grałem z ludzmi, którzy nigdy nie grali w podstawową figurkowo planszową wersję, łatwo załapali zasady, ale klimatu już nie, przez co gra stawała się nudna.
Dlatego polecam ją tylko fanatykom grającym już w podstawową wersję, jako przerywnik, między cięższymi partiami, albo tak po prostu żeby się "poklucić" w nudne wieczory z żoną :-)