GRY RPG
Agon RPG (second edition)
Podręcznik do Agon RPG
cena:
89.90 PLNwysyłamy w: niedostępny
Podstawowe informacje:
wydawca: Evil Hat Productions (2020)
nr katalogowy: EHP0054
kod kreskowy: 9781613171752
wersja językowa: angielska
instrukcja: angielska
Opis
Far back in the mists of antiquity, a poet sings of great deeds wrought by mighty heroes—of monsters slain and justice restored, of wise council and devious strategies, of courage, valor, and daring—defiant of the gods themselves. In Agon, you create and play these heroes, crafting their epic tale into an immortal legend.
On their way back home from the war, the heroes have become lost among strange islands populated by mythical creatures, dire beasts, treacherous landscapes, legendary kingdoms, and desperate people—all somehow cursed or abandoned by the cruel power of the capricious gods.
It falls to you to seize this opportunity for greatness—to set things right in these lost lands, overcome the trials of gods, monsters, and people, prove the glory of your name, and win your way back home.
In this book, you’ll find:
Rules for creating your heroes of myth and legend, building the glory of their name, and forging their eternal legend.
Divine favor, bonds, and pathos for each hero to call upon to reach further than a mortal could.
Islands full of gods, monsters, and people to challenge your heroes.
Guidance for the Strife Player, who presents the challenges on the island.
The Vault of Heaven to record your progress towards returning home and the ire of the gods.
Contests and Battles that reveal the heroes greatness and glory as well as what they care most about.
The Trials of Glory Await!
Recenzje naszych klientów:
zaloguj się jeżeli chcesz dodać własną
dodano: 2020-11-09
Mity greckie w najlepszej odsłonie
autor:
Andrze Stoj
Agon to świeżo wydana gra opowiadająca o grupie greckich herosów, przeżywających fantastyczne przygody podczas powrotu do ojczyzny po zakończonej wojnie. To opowieść o odysei, o budowie własnego mitu oraz o walce z przeznaczeniem – wypełnianiu lub sprzeciwianiu się woli bogów.
Jednym z autorów Agonu jest John Harper, znany polskim fanom gier fabularnych jako autor niedawno wydanego po polsku systemu Ostrza w mroku (czyli Blades in the Dark). Ktoś, kto zna dzieła Harpera, wie czego się można po nim spodziewać – sprawnej mechaniki doskonale splatającej się z warstwą fabularną, określonej konwencji i wyrazistych ról postaci oraz ustrukturyzowanego szablonu przygód, który należy przechodzić od pierwszego do ostatniego etapu, żeby gra zaskoczyła. Dla osób przyzwyczajonych do klasycznych gier fabularnych, gdzie sesja to po prostu dialog jej uczestników zaakceptowanie tego ściśle określonego schematu może sprawiać problemy i budzić wątpliwości, ale warto spróbować. Naprawdę warto.
Mechanika gry jest bardzo prosta. Agon ma mechanikę pulową – gracze zbierają pasujące do wyzwania współczynniki (zawsze Imię i pasującą Domenę, czasem dodatkowo Epitet, kość Przewagi lub Boskiej łaski) i rzucają nimi, zostawiając dwa najwyższe wyniki (plus k4 za wpływ bóstw, jeśli w danym wyzwaniu poprosili je o pomoc). By odnieść sukces, trzeba przebić poziom trudności – ten jest określany w pierwszej kolejności (w podobny sposób, jak w przypadku graczy, przy czym MG zostawia jedną kostkę, zwiększając jej rezultat o 4-6 punktów). Narracja ma miejsce dopiero po tym, jak wszyscy rzucą. W ten sposób opis nie kłóci się z wynikami rzutów. Wiadomo, komu się nie udało, kto pomógł w zwycięstwie, a kto wykonał decydujący manewr.
Cała sztuka polega na tym, by racjonalnie dysponować posiadanymi zasobami. Heros, któremu się nie udało, może stracić Patos (tutejsza żywotność) albo Bożą łaskę. W skrajnym przypadku może wpaść w Agonię, która ostatecznie prowadzi do utraty postaci (postać umiera albo z innego powodu nie kontynuuje podróży). Agon posiada osobny moduł zasad określający za co bohater zostanie zapamiętany i jakiej klasy herosem się stanie. Zasad tych używa się gdy postać „ginie” oraz na końcu kampanii (ma skończoną długość – w końcu okręt herosów dopływa do ojczystej wyspy).
Co się dzieje na sesji? Każda to osobna wyspa do zbadania. Zawsze jest to miejsce, którego los właśnie się waży. Od tego co zrobią herosi zależy jakie będzie przeznaczenie tego skrawka lądu i jego mieszkańców. Przygody są raczej krótkie (wg. Autorów powinny zająć ok. 3 godzin), ale bardzo intensywne. Po zapoznaniu się z wprowadzeniem i próbie interpretacji znaków zesłanych przez bogów herosi zapoznają się z sytuacją na wyspie, podejmują kolejne Próby (emocjonujące wyzwania) dążąc do finału, którym jest Bitwa (nie zawsze w dosłownym tego słowa znaczeniu). Sukcesy i porażki podczas ostatniego starcia określają los wyspy. Co ciekawe, sesja się na tym nie kończy. Ma następnie miejsce faza podróży, podczas której bohaterowie odzyskują utracone zasoby, uczą się nowych umiejętności, odnawiają więzi ze sobą i boskimi patronami oraz wybierają lidera na kolejną sesję. MG w między czasie notuje postępy w podróży i sprawdza czy drużyna nie nadepnęła któremuś z nieśmiertelnych na odcisk.
Całość jest bardzo prosta. Może brzmi skomplikowanie, ale tylko połowa podręcznika to zasady (wszystkie zasady) – reszta to opis 12 gotowych do wykorzystania wysp. Agon jest systemem, w którym MG dostaje od razu gotową kampanię.
Wady? Nie każdemu będzie pasować mocno zarysowany temat, mechanika promująca epickość i patos oraz ustrukturyzowana sesja. Nie ma miejsca na sugestie co MG może zrobić – instrukcja mówi jasno co MA w danym etapie sesji robić. Agon jako podręcznik to nie zbiór wskazówek, a bardzo precyzyjna instrukcja.
To, że system nie jest dla wszystkich nie znaczy, że jego ocenę trzeba obniżyć. Jest świetnie zaprojektowanym narzędziem, które jako baza dla kampanii w klimacie Odysei sprawdzi się perfekcyjnie. Ważne by świadomie korzystać z tego narzędzia, nie ignorować rad autora, wyzbyć się uprzedzeń i nie zmieniać reguł tym, co znane i lubiane. Granie „by the book” naprawdę się opłaci.
autor:
Andrze Stoj
Agon to świeżo wydana gra opowiadająca o grupie greckich herosów, przeżywających fantastyczne przygody podczas powrotu do ojczyzny po zakończonej wojnie. To opowieść o odysei, o budowie własnego mitu oraz o walce z przeznaczeniem – wypełnianiu lub sprzeciwianiu się woli bogów.
Jednym z autorów Agonu jest John Harper, znany polskim fanom gier fabularnych jako autor niedawno wydanego po polsku systemu Ostrza w mroku (czyli Blades in the Dark). Ktoś, kto zna dzieła Harpera, wie czego się można po nim spodziewać – sprawnej mechaniki doskonale splatającej się z warstwą fabularną, określonej konwencji i wyrazistych ról postaci oraz ustrukturyzowanego szablonu przygód, który należy przechodzić od pierwszego do ostatniego etapu, żeby gra zaskoczyła. Dla osób przyzwyczajonych do klasycznych gier fabularnych, gdzie sesja to po prostu dialog jej uczestników zaakceptowanie tego ściśle określonego schematu może sprawiać problemy i budzić wątpliwości, ale warto spróbować. Naprawdę warto.
Mechanika gry jest bardzo prosta. Agon ma mechanikę pulową – gracze zbierają pasujące do wyzwania współczynniki (zawsze Imię i pasującą Domenę, czasem dodatkowo Epitet, kość Przewagi lub Boskiej łaski) i rzucają nimi, zostawiając dwa najwyższe wyniki (plus k4 za wpływ bóstw, jeśli w danym wyzwaniu poprosili je o pomoc). By odnieść sukces, trzeba przebić poziom trudności – ten jest określany w pierwszej kolejności (w podobny sposób, jak w przypadku graczy, przy czym MG zostawia jedną kostkę, zwiększając jej rezultat o 4-6 punktów). Narracja ma miejsce dopiero po tym, jak wszyscy rzucą. W ten sposób opis nie kłóci się z wynikami rzutów. Wiadomo, komu się nie udało, kto pomógł w zwycięstwie, a kto wykonał decydujący manewr.
Cała sztuka polega na tym, by racjonalnie dysponować posiadanymi zasobami. Heros, któremu się nie udało, może stracić Patos (tutejsza żywotność) albo Bożą łaskę. W skrajnym przypadku może wpaść w Agonię, która ostatecznie prowadzi do utraty postaci (postać umiera albo z innego powodu nie kontynuuje podróży). Agon posiada osobny moduł zasad określający za co bohater zostanie zapamiętany i jakiej klasy herosem się stanie. Zasad tych używa się gdy postać „ginie” oraz na końcu kampanii (ma skończoną długość – w końcu okręt herosów dopływa do ojczystej wyspy).
Co się dzieje na sesji? Każda to osobna wyspa do zbadania. Zawsze jest to miejsce, którego los właśnie się waży. Od tego co zrobią herosi zależy jakie będzie przeznaczenie tego skrawka lądu i jego mieszkańców. Przygody są raczej krótkie (wg. Autorów powinny zająć ok. 3 godzin), ale bardzo intensywne. Po zapoznaniu się z wprowadzeniem i próbie interpretacji znaków zesłanych przez bogów herosi zapoznają się z sytuacją na wyspie, podejmują kolejne Próby (emocjonujące wyzwania) dążąc do finału, którym jest Bitwa (nie zawsze w dosłownym tego słowa znaczeniu). Sukcesy i porażki podczas ostatniego starcia określają los wyspy. Co ciekawe, sesja się na tym nie kończy. Ma następnie miejsce faza podróży, podczas której bohaterowie odzyskują utracone zasoby, uczą się nowych umiejętności, odnawiają więzi ze sobą i boskimi patronami oraz wybierają lidera na kolejną sesję. MG w między czasie notuje postępy w podróży i sprawdza czy drużyna nie nadepnęła któremuś z nieśmiertelnych na odcisk.
Całość jest bardzo prosta. Może brzmi skomplikowanie, ale tylko połowa podręcznika to zasady (wszystkie zasady) – reszta to opis 12 gotowych do wykorzystania wysp. Agon jest systemem, w którym MG dostaje od razu gotową kampanię.
Wady? Nie każdemu będzie pasować mocno zarysowany temat, mechanika promująca epickość i patos oraz ustrukturyzowana sesja. Nie ma miejsca na sugestie co MG może zrobić – instrukcja mówi jasno co MA w danym etapie sesji robić. Agon jako podręcznik to nie zbiór wskazówek, a bardzo precyzyjna instrukcja.
To, że system nie jest dla wszystkich nie znaczy, że jego ocenę trzeba obniżyć. Jest świetnie zaprojektowanym narzędziem, które jako baza dla kampanii w klimacie Odysei sprawdzi się perfekcyjnie. Ważne by świadomie korzystać z tego narzędzia, nie ignorować rad autora, wyzbyć się uprzedzeń i nie zmieniać reguł tym, co znane i lubiane. Granie „by the book” naprawdę się opłaci.
Zdecydowanie nowofalowa gra przeznaczona do rozgrywania epizodycznych przygód w świecie inspirowanym Greckimi mitami. Nowofalowość polega tu na podzielenie rozrywki na zamknięty wstęp i zakończenie (gdzie nie ma grania, wybiera się po prostu z pośród kilku opcji) oraz swobodnej gry w fazie przygody. Ale uwaga, część przygodowa również składa się ze ścisłe zdefiniowanych obowiązkowych elementów, które musza wystąpić, zawsze zresztą w tej samej kolejności. Odbiera to szanse ma granie w te grę długich kampanii, ale daje jedną ogromną przewagę - przygotowanie zajmuje MG góra kwadrans, a gotowe scenariusze zajmują jedną stronę. Przypomina to wszystko mechanikę Forged in the Dark ale jest jeszcze bardziej oskryptowane i sterowane konwencją. Do tego zamiast znanych z Bladesów retrospekcji mamy tu mechanizm pełnego rztrzygania starcia w mechanice i dopiero po ustaleniu wyników odpowiadania narracji co się dzieje. Efekty są filmowe, zelaszcza jesli ekipa podchwyci. Naprawdę przyjemna gra na nagłe sesje, krótka, dynamiczna. Dodatkowym bonusem jest ładne i nie drogie wydanie. Ale jeśli najważniejsza jest dla was swoboda, uwielbiacie gry typu piaskownica, albo nie daj Boże szukacie taktycznej walki - trzymajcie się z daleka od Agona!