GRY RPG
Vampire: The Masquerade The Anarch
Napisane w formie artykułów prasowych źródło wiedzy o Wampirach żyjących na skraju społeczeństwa
Produkt na zamówienie: realizacja pod warunkiem dostępności u dostawcy.
Podstawowe informacje:
wydawca: Modiphius
nr katalogowy: MUH051576
wersja językowa: angielska
instrukcja: angielska
Opis
Vampire: The Masquerade is the original and ultimate roleplaying game of personal and political horror. You are a vampire, struggling for survival, supremacy, and your own fading humanity—afraid of what you are capable of, and fearful of the inhuman conspiracies that surround you.
As a vampire you suffer the pangs of the Hunger, the relentless and terrible thirst for human blood. If you refuse to deal with it, it will overcome your mind and drive you to terrible acts to slake it. You walk this razor's edge every night.
Dark designs, bitter enemies, and strange allies await you in this World of Darkness.
Welcome to a blood thriller on the streets of the modern nights. For centuries the Anarch Movement enjoyed an uneasy truce with the Camarilla, but no longer. Now, the Unbound refuse to bow to the sickening hypocrisy and tyranny of their former allies. Claiming the nighttime streets as their own, the Anarchs seek independence from the despotic Elders, by any means necessary. Only the toughest and smartest of self-made vampires will survive. Featuring all-new essays on nocturnal survival and politics from Juhana Pettersson.
Mature Warning: contains graphic and written content of a mature nature, including violence, sexual themes, and strong language. Reader discretion is advised.
Lektura „Camarilli” pozostawiła pewien niedosyt, ale na swój sposób była satysfakcjonująca. „The Anarch”, drugi z dodatków, który ujrzał światło dzienne wraz podręcznikiem podstawowym do piątej edycji „Vampire the Masquerade”, idzie tą samą drogą, co swój poprzednik. Ma te same zalety i wady, choć tych drugich nieco więcej. Jest mniej… uporządkowany.
Podręcznik to kilkanaście (kilkadziesiąt?) artykułów, felietonów, opowieści i wywiadów dotyczących bardziej zbuntowanej, mniej wpływowej części społeczeństwa krwiopijców. Na próżno szukać tu tematu przewodniego czy nawet kilku tematów, przez które dodatek mógłby przechodzić po kolei. Możliwe, że autorzy postawili sobie za cel pokazanie anarchistów z różnych perspektyw. Po części się to udało, jednak w pewnej części irytuje. Chciałoby się konkretów, czegoś namacalnego, co wyręczy MG albo ułatwi mu prowadzenie anarchistycznej kampanii – dostajemy jednak setki tysięcy znaków napisanych dla klimatu. „The Anarch” przeczytałem kilka miesięcy temu. Dziś, gdybym nie wrócił do dodatku, nie mógłbym powiedzieć niczego choćby o jednym tekście z dodatku. Myślę, że to pokazuje najlepiej, że podręcznik jest po prostu zbędny. Czy czyta się go dobrze? Bardzo dobrze, ale to, czy warto wydawać na niego ponad sto złotych nie jest już takie pewne.