GRY WOJENNE
Cuba Libre 4th Printing
Kubańskie powstanie Castro 1957-1958
Produkt na zamówienie: realizacja pod warunkiem dostępności u dostawcy.
Podstawowe informacje:
liczba graczy: od 1 do 4
wiek: od 12 lat
czas gry: ok. 180 min.
wydawca: GMT (2013)
nr katalogowy: GMT1309-18
projektant: Volko Ruhnke , Jeff Grossman
wersja językowa: angielska
instrukcja: angielska
Opis
In December 1956, paroled rebel Fidel Castro returned to Cuba to launch his revolution with virtually no political base and—after a disastrous initial encounter with government forces—a total of just 12 men. Two years later, through masterful propaganda and factional maneuver, Castro, his brother Raúl, and iconic revolutionary Che Guevara had united disparate guerrillas and exploited Cubans’ deep opposition to their dictator Fulgencio Batista y Zaldívar. Castro’s takeover of the country became a model for Leftist insurgency.
Castro’s Insurgency
Following up on GMT Games’ Andean Abyss, the COIN Series next volume, Cuba Libre, takes 1 to 4 players into the Cuban Revolution. Castro’s Marxist “26 July Movement” must expand from its bases in the Sierra Maestra mountains to fight its way to Havana. Meanwhile, anti-communist student groups, urban guerrillas, and ex-patriots try to de-stabilize the Batista regime from inside and out, while trying not to pave the way for a new dictatorship under Castro. Batista’s Government must maintain steam to counter the twin insurgency, while managing two benefactors: its fragile US Alliance and its corrupting Syndicate skim. And in the midst of the turmoil, Meyer Lansky and his Syndicate bosses will jockey to keep their Cuban gangster paradise alive.
COMPONENTS
One 17"x22" Mounted Map
106 Wooden Pieces (many embossed)
52 Playing Cards
One full-color countersheet
Rules Booklet
Play Booklet
7 Player Aid Sheets
Three 6-sided dice
Recenzje naszych klientów:
zaloguj się jeżeli chcesz dodać własną
dodano: 2015-10-16
Wspanialość
autor:
iguana
Generalnie, cała seria COIN jest cudowna. Cuba Libre jest ze wszystkich dotychczasowych pozycji najkrótsza i najprostsza, choć nadal złożona. Gra jest typowym area control napędzanym kartami, ale talia jest wspólna. Czyli wszyscy gracze (czterech, ni mniej, ni więcej) wiedzą, co się wydarzy w danej rundzie i kolejnej, i próbują coś ugrać. W grze bardzo ważne są chwilowe sojusze stronnictw i nie trzeba uprawiać dosłownych negocjacji. Pomagamy, bo nam się to opłaca i nie pytamy o zdanie. Ewentualnie sugerujemy, że delikwenci są naszymi dłużnikami. :)
A teraz, co lubię najbardziej w COINACH? Że mimo całej swojej olbrzymiej agresywności, nie powodują zawału serca. Gra się nienerwowo, przy stole toczą się rozmowy i narady. Jest naprawdę epicko. Momentami osiągamy stan, który pamiętamy z... przygodówek. Liczy się fabuła. Gra jest ewidentnie euro. Dla mnie to Zimna Wojna do 3 potęgi i na 4 graczy. O długofalowym planowaniu mowy nie ma. Co przyniosą karty, to będzie. Można mieć nadzieję, że pozwolą na combosa, ale czasami oferują jedyny słuszny wybór. To jest największy minus tej gry - że momentami gra się na autopilocie. Na szczęście atmosfera przy stole to wynagradza.
Polecam twardzielom!
autor:
iguana
Generalnie, cała seria COIN jest cudowna. Cuba Libre jest ze wszystkich dotychczasowych pozycji najkrótsza i najprostsza, choć nadal złożona. Gra jest typowym area control napędzanym kartami, ale talia jest wspólna. Czyli wszyscy gracze (czterech, ni mniej, ni więcej) wiedzą, co się wydarzy w danej rundzie i kolejnej, i próbują coś ugrać. W grze bardzo ważne są chwilowe sojusze stronnictw i nie trzeba uprawiać dosłownych negocjacji. Pomagamy, bo nam się to opłaca i nie pytamy o zdanie. Ewentualnie sugerujemy, że delikwenci są naszymi dłużnikami. :)
A teraz, co lubię najbardziej w COINACH? Że mimo całej swojej olbrzymiej agresywności, nie powodują zawału serca. Gra się nienerwowo, przy stole toczą się rozmowy i narady. Jest naprawdę epicko. Momentami osiągamy stan, który pamiętamy z... przygodówek. Liczy się fabuła. Gra jest ewidentnie euro. Dla mnie to Zimna Wojna do 3 potęgi i na 4 graczy. O długofalowym planowaniu mowy nie ma. Co przyniosą karty, to będzie. Można mieć nadzieję, że pozwolą na combosa, ale czasami oferują jedyny słuszny wybór. To jest największy minus tej gry - że momentami gra się na autopilocie. Na szczęście atmosfera przy stole to wynagradza.
Polecam twardzielom!
Druga gra z serii COIN. Uznawana za najprostszą i w związku z tym najbardziej polecaną na zapoznanie się z systemem. Nie zmienia to jednak faktu, że gra nie należy do najłatwiejszych :) Każda z 4 występujących w grze frakcji jest inna, zarówno w kontekście warunku zwycięstwa jak i sposobu gry (aczkolwiek można wskazać też pewne podobieństwa pomiędzy dwoma grupami - rządem i mafią oraz Ruchem 26 lipca i Dyrektoriatem). Jest to jeden z czynników wpływających na trudność gry - trzeba dobrze poznać każdą z frakcji aby dobrać odpowiednią strategię. Kolejnym elementem zwiększających próg wejścia jest ilość rzeczy, o których trzeba pamiętać w trakcie fazy Propagandy. Niewątpliwą zaletą gry jest możliwość zagrania w niepełnym składzie osobowym z wykorzystaniem bota. Należy jednak mieć na uwadze, że jego obsługa jest dość skomplikowana i czasochłonna. Można również grać solo ale w takim wariancie obsługa 3 botów zajmuje dużo więcej czasu niż samodzielna gra :) Ewentualnie można zastosować wariant gry 2 frakcjami (rząd + mafia lub R26L + Dyrektoriat) i gra przeciwko 2 botom.
Co do samej gry to należy od razu zauważyć, że system COIN jest świetny i daje dużo przyjemności z gry. Mechanizm zagrywania kart i decydowania o rodzaju wykonywanych akcji jest genialny. Powoduje, że często lepszym rozwiązaniem jest wybór mniej potężnej akcji byle tylko ograniczyć ruch przeciwnikowi. Mapa do Cuba Libre jest stosunkowo niewielka co wymusza na graczach duża interakcję i dynamikę rozgrywki. Gra jest bardzo emocjonująca a klimat wyraźnie odczuwalny.
Jakość wykonania jak zwykle w grach GMT stoi na najwyższym poziomie. Polecam do przechowywania elementów wykorzystywać pojemniczki zamiast woreczków strunowych - znacznie przyśpieszy to przygotowanie gry.