GRY STRATEGICZNE
Pergamon
Rywalizacja archeologów w ruinach starożytnego Pergamonu
cena:
88.00 PLNwysyłamy w: niedostępny
Podstawowe informacje:
liczba graczy: od 2 do 4
wiek: od 10 lat
czas gry: ok. 45 min.
wydawca: Eggertspiele
projektant: Stefan Dorra , Ralf Zur Linde
wersja językowa: niemiecka
instrukcja: niemiecka
Opis
We are in the year 1878. At the first excavations in today´s Turkey archeologists discovered remains of ancient Pergamon. Soon the findings made precious exhibitions, exciting the public and gathering a lot of glory.
The players attempt to receive hefty parts of the federal research funds to cover the costs of their excavations. Who is modest and is not demanding a lot can visit the excavating areas before his compeditors.
And the rule is: first come first dig. For the last ones only fragments remain. Founded treasures are united to valuable exhibitions and get the finder plenty of glory and recognition. The player who accumulates the most glory after 12 rounds, wins the game.
The canny combination of receiving funds and racing for the best locations to excavate makes Pergamon to a diversified game with readily accessible rules.
Jak to wygląda ?
Recenzje naszych klientów:
zaloguj się jeżeli chcesz dodać własną
dodano: 2013-04-08
świetna
autor:
saltamontes
Bardzo przyzwoite euro i do tego bardzo klimatyczne euro :)
Pergamon to solidna gra rodzinna, strategiczna, o prostych logicznych zasadach, które zapewniają intuicyjną i całkiem emocjonującą (!) rozgrywkę. Gra świetnie oddaje klimat poszukiwań archeologicznych i kompletowania muzealnych wystaw.
Najciekawsze elementy rozgrywki:
- pozyskiwanie funduszy na wykopaliska archeologiczne - musimy wstępnie oszacować ilość funduszy dostępnych w danej rundzie (dokładna ilość pieniędzy nie jest znana) oraz ocenić atrakcyjność znalezisk czekających na poszczególnych poziomach wykopalisk. Potem zajmujemy miejsca w wyścigu o fundusze i prawo pierwszeństwa zejścia po najstarsze skarby (czasem warto być złośliwym archeologiem i sprzątnąć jakiś ciekawy kąsek pasujący do kolekcji innego gracza). Ten element szacowania ryzyka i niepewność jaką ilość pieniędzy otrzymamy w danej rundzie i który poziom wykopalisk uda się odkryć dodaje emocji grze.
- dopasowywanie wydobytych skorup do własnej kolekcji, tworzenie nowej kolekcji i szacowanie ich wartości - jest super zabawą w coś na kształt układania puzzli.
- umieszczanie kolekcji w muzeum i punktowanie za nią - punktami zwycięstwa w grze są bilety sprzedane przez muzeum na wystawiane przez graczy znaleziska. Jednak nawet najlepsza kolekcja z czasem nudzi się zwiedzającym, a wystawy graczy przesuwane są na mniej atrakcyjne stanowiska, aż w końcu usuwane z ekspozycji w muzeum. Archeologowie muszą więc ciągle pracować i dostarczać cennych i starych okazów.
Cały mechanizm gry został rewelacyjnie oddany graficznie. Co najistotniejsze wszystkie akcje są logicznie ze sobą powiązane i całkowicie w klimacie archeologiczno-muzealnym.
Gra dobrze się skaluje; w grze dwuosobowej dochodzi postać przeszkadzacza - tomb raider, który bezlitośnie grabi co cenniejsze okazy, zabierając przy tym pokaźną część pieniędzy.
Podsumowując: naprawdę dobry i ciekawy temat na grę planszową. Miła odmiana wobec masy kolorowych eurogier toczących się na karaibskich morzach lub egzotycznych wyspach, w których sposób zdobywania punktów zwycięstwa nie ma żadnego sensownego uzasadnienia, ni związku z tematem. Jak dla mnie Pergamon to wzorcowa gra planszowa - nic dodać, nic ująć.
autor:
saltamontes
Bardzo przyzwoite euro i do tego bardzo klimatyczne euro :)
Pergamon to solidna gra rodzinna, strategiczna, o prostych logicznych zasadach, które zapewniają intuicyjną i całkiem emocjonującą (!) rozgrywkę. Gra świetnie oddaje klimat poszukiwań archeologicznych i kompletowania muzealnych wystaw.
Najciekawsze elementy rozgrywki:
- pozyskiwanie funduszy na wykopaliska archeologiczne - musimy wstępnie oszacować ilość funduszy dostępnych w danej rundzie (dokładna ilość pieniędzy nie jest znana) oraz ocenić atrakcyjność znalezisk czekających na poszczególnych poziomach wykopalisk. Potem zajmujemy miejsca w wyścigu o fundusze i prawo pierwszeństwa zejścia po najstarsze skarby (czasem warto być złośliwym archeologiem i sprzątnąć jakiś ciekawy kąsek pasujący do kolekcji innego gracza). Ten element szacowania ryzyka i niepewność jaką ilość pieniędzy otrzymamy w danej rundzie i który poziom wykopalisk uda się odkryć dodaje emocji grze.
- dopasowywanie wydobytych skorup do własnej kolekcji, tworzenie nowej kolekcji i szacowanie ich wartości - jest super zabawą w coś na kształt układania puzzli.
- umieszczanie kolekcji w muzeum i punktowanie za nią - punktami zwycięstwa w grze są bilety sprzedane przez muzeum na wystawiane przez graczy znaleziska. Jednak nawet najlepsza kolekcja z czasem nudzi się zwiedzającym, a wystawy graczy przesuwane są na mniej atrakcyjne stanowiska, aż w końcu usuwane z ekspozycji w muzeum. Archeologowie muszą więc ciągle pracować i dostarczać cennych i starych okazów.
Cały mechanizm gry został rewelacyjnie oddany graficznie. Co najistotniejsze wszystkie akcje są logicznie ze sobą powiązane i całkowicie w klimacie archeologiczno-muzealnym.
Gra dobrze się skaluje; w grze dwuosobowej dochodzi postać przeszkadzacza - tomb raider, który bezlitośnie grabi co cenniejsze okazy, zabierając przy tym pokaźną część pieniędzy.
Podsumowując: naprawdę dobry i ciekawy temat na grę planszową. Miła odmiana wobec masy kolorowych eurogier toczących się na karaibskich morzach lub egzotycznych wyspach, w których sposób zdobywania punktów zwycięstwa nie ma żadnego sensownego uzasadnienia, ni związku z tematem. Jak dla mnie Pergamon to wzorcowa gra planszowa - nic dodać, nic ująć.
dodano: 2011-12-14
Zaskakująco dobra
autor:
Krzysztof Budny
Na początku pomyślałem – to nie może działać. Praca archeologa zamknięta w grze planszowej. Ta prawdziwa, żmudna jak każda praca naukowa. Konieczność dobijania się o granty, nużące lepienie fragmentów ceramiki, tworzenie wystaw w muzeach. (Zieeeew!) Od samego myślenia o tym człowiek robi się senny, prawda? Otóż nie! W Pergamonie pomysłowy mechanizm zarządzania ryzykiem umożliwia agresywną walkę o wysokie kwoty na badania. Mechanizmy zazębiają się – wybory z pierwszej fazy wpływają na możliwości w kolejnych. Budowanie wystaw to kolejny ciekawy pomysł (sic!) na zarządzanie ryzykiem – zbieranie zestawów dawno nie było tak ciekawe. Całość jest niebywale elegancka. Bardzo dobrze się skaluje – gra w 2 osoby nic nie traci. Czemu więc gra nie jest bardziej popularna? Nie wiem, być może brakuje jakiejś małej iskry – żetonów specjalnych jak u Knizii, rozświetlających z czasem monotonizujące się partie? Nośniejszego tematu? Tylko jakiż tu można wcisnąć inny temat – to abstrakcyjna gra której temat niesamowicie dobrze wpisuje się w każdą regułę. Tak, czy owak – Pergamon to mały diament wśród zalewu wielokolorowych gier o niczym (albo o budowaniu wież, katedr, miast…). Nie wyróżnia się oszałamiającą grafiką – te są stonowane i czytelne. Nie wymyśla koła od nowa. Wykorzystuje kilka znanych mechanizmów w niebywale elegancki sposób tworząc bardzo tematyczną (klimatyczną?) rozgrywkę. Nie wiem jak wygląda sprawa grywalności po kilkunastu partiach, ale myślę że dowiadywanie się tego będzie bardzo przyjemne. :)
Polecam spróbować przy pierwszej nadarzającej się okazji, zwłaszcza że istnieje wersja internetowa. Naprawdę warto.
autor:
Krzysztof Budny
Na początku pomyślałem – to nie może działać. Praca archeologa zamknięta w grze planszowej. Ta prawdziwa, żmudna jak każda praca naukowa. Konieczność dobijania się o granty, nużące lepienie fragmentów ceramiki, tworzenie wystaw w muzeach. (Zieeeew!) Od samego myślenia o tym człowiek robi się senny, prawda? Otóż nie! W Pergamonie pomysłowy mechanizm zarządzania ryzykiem umożliwia agresywną walkę o wysokie kwoty na badania. Mechanizmy zazębiają się – wybory z pierwszej fazy wpływają na możliwości w kolejnych. Budowanie wystaw to kolejny ciekawy pomysł (sic!) na zarządzanie ryzykiem – zbieranie zestawów dawno nie było tak ciekawe. Całość jest niebywale elegancka. Bardzo dobrze się skaluje – gra w 2 osoby nic nie traci. Czemu więc gra nie jest bardziej popularna? Nie wiem, być może brakuje jakiejś małej iskry – żetonów specjalnych jak u Knizii, rozświetlających z czasem monotonizujące się partie? Nośniejszego tematu? Tylko jakiż tu można wcisnąć inny temat – to abstrakcyjna gra której temat niesamowicie dobrze wpisuje się w każdą regułę. Tak, czy owak – Pergamon to mały diament wśród zalewu wielokolorowych gier o niczym (albo o budowaniu wież, katedr, miast…). Nie wyróżnia się oszałamiającą grafiką – te są stonowane i czytelne. Nie wymyśla koła od nowa. Wykorzystuje kilka znanych mechanizmów w niebywale elegancki sposób tworząc bardzo tematyczną (klimatyczną?) rozgrywkę. Nie wiem jak wygląda sprawa grywalności po kilkunastu partiach, ale myślę że dowiadywanie się tego będzie bardzo przyjemne. :)
Polecam spróbować przy pierwszej nadarzającej się okazji, zwłaszcza że istnieje wersja internetowa. Naprawdę warto.
dodano: 2011-06-25
bardzo dobra
autor:
Gabriel
Bardzo dobra gra oparta na prawdziwych wydarzeniach. Gracze wcielają się w niemieckich archeologów, prowadzących eksplorację starożytnego miasta położonego w dzisiejszej Turcji - Pergamonu.
Gra wykonana jest estetycznie, choć z pewnością nie powalająco. Jest przede wszystkim czytelna. Z punktu widzenia rozgrywki jest to najważniejsze.
Rozgrywka podzielona została na 12 etapów (bez obaw, etapy są krótkie). W każdym etapie odkrywamy płytki skarbów, które według wieku umieszczamy na 5 poziomach wykopalisk (najmłodsze najwyżej, najstarsze najgłębiej). Potem losujemy 2 karty subwencji - mają one wartość od 1 do 8 i dzielą się na takie z sakiewką (do 4) i z kuferkiem (od 5). Obstawiamy na specjalnym torze wielkość dotacji jakiej sie spodziewamy i jednocześnie determinujemy głębokość naszych wykopalisk (tzn. określamy, z których poziomów będziemy mogli dobrać płytki skarbów do naszych łańcuchów skarbów). Odkrywamy karty i dzielimy fundusze między graczy. Gracz najbardziej na prawo dostaje zawsze wszystko co pozostaje po przydzieleniu pozostałym środków. Za pieniądze prowadzimy wykopaliska (tzn. płacimy tyle pieniędzy, ile stanowi wartość poziomy z którego zbieramy skarby n.p. jesli kopiemy na 3 poziomie to płacimy 3 sztuki złota i zbieramy WSZYSTKIE skarby z tego poziomu). Pieniądze są potrzebne także na przechowywanie skarbów (więcej niż 3). Jak ułożymy odpowiedni łańcuch ze skarbów wysyłamy go do muzeum w Berlinie, za co otrzymujemy punkt. To jest clue gry. Znajdujące się w muzeum skarby przynoszą graczom w turach 5, 7, 9 i 12 punkty.
Gra jest dobrze zbalansowana i skaluje się zarówno na 2, 3 jak i 4 graczy. W 4 osoby rozgrywka trwa maksymalnie 60 minut. Nie ma przestojów. Gorąco polecam jak świetną grę rodzinną.
autor:
Gabriel
Bardzo dobra gra oparta na prawdziwych wydarzeniach. Gracze wcielają się w niemieckich archeologów, prowadzących eksplorację starożytnego miasta położonego w dzisiejszej Turcji - Pergamonu.
Gra wykonana jest estetycznie, choć z pewnością nie powalająco. Jest przede wszystkim czytelna. Z punktu widzenia rozgrywki jest to najważniejsze.
Rozgrywka podzielona została na 12 etapów (bez obaw, etapy są krótkie). W każdym etapie odkrywamy płytki skarbów, które według wieku umieszczamy na 5 poziomach wykopalisk (najmłodsze najwyżej, najstarsze najgłębiej). Potem losujemy 2 karty subwencji - mają one wartość od 1 do 8 i dzielą się na takie z sakiewką (do 4) i z kuferkiem (od 5). Obstawiamy na specjalnym torze wielkość dotacji jakiej sie spodziewamy i jednocześnie determinujemy głębokość naszych wykopalisk (tzn. określamy, z których poziomów będziemy mogli dobrać płytki skarbów do naszych łańcuchów skarbów). Odkrywamy karty i dzielimy fundusze między graczy. Gracz najbardziej na prawo dostaje zawsze wszystko co pozostaje po przydzieleniu pozostałym środków. Za pieniądze prowadzimy wykopaliska (tzn. płacimy tyle pieniędzy, ile stanowi wartość poziomy z którego zbieramy skarby n.p. jesli kopiemy na 3 poziomie to płacimy 3 sztuki złota i zbieramy WSZYSTKIE skarby z tego poziomu). Pieniądze są potrzebne także na przechowywanie skarbów (więcej niż 3). Jak ułożymy odpowiedni łańcuch ze skarbów wysyłamy go do muzeum w Berlinie, za co otrzymujemy punkt. To jest clue gry. Znajdujące się w muzeum skarby przynoszą graczom w turach 5, 7, 9 i 12 punkty.
Gra jest dobrze zbalansowana i skaluje się zarówno na 2, 3 jak i 4 graczy. W 4 osoby rozgrywka trwa maksymalnie 60 minut. Nie ma przestojów. Gorąco polecam jak świetną grę rodzinną.
Gra na początku wydaje się strasznie skompliwana, ciągle gramy na innym obszerze planszy i przy tłumaczeniu zasad nie wiadomo o co chodzi, ale już po 3-5 runadach wszystko łączy się w logiczna całość. Bardzo ciekawy jest element licytacji, która ma wpływ na późniejszy przebieg rundy. Generalnie gra się bardzo przyjemnie i ja osobiście czuję połączenie mechaniki z tematyką gry.
Polecam niedzielnym graczom chcącym czegoś ciut trudnieszego niż osadnicy