GRY STRATEGICZNE
The Palace of Mad King Ludwig
Sequel do Zamków Szalonego Króla Ludwika, gry kafelkowej o budowie zamku, z pewnymi urozmaiceniami w regułach
cena:
219.90 PLNwysyłamy w: niedostępny
Podstawowe informacje:
liczba graczy: od 2 do 4
wiek: od 13 lat
czas gry: od 75 do 75 min.
wydawca: Bezier Games (2017)
projektant: Ted Alspach
wersja językowa: angielska
instrukcja: angielska
Opis w serwisie BGG
Opis
King Ludwig II of Bavaria has called all great architects to design his greatest achievement: a world-renowned palace. Only the best will do! Gorgeous appointments, white stone, surrounded by water, with swans everywhere. Oh, and the Ludwig touch? All the architects must design the palace together. The designer who shows the strongest influence will receive the order to build it.
In The Palace of Mad King Ludwig, each player builds rooms one at a time in a single gigantic palace. As rooms are completed, a moat slowly forms around the outside. Once the ends of the moat connect, the palace is finished, and the player who has contributed the most to the palace wins!
In more detail, this sequel to Castles of Mad King Ludwig shares a few similarities to its predecessor, such as tile-laying, room rewards, and the magic of watching a unique palace take shape through the course of the game, but the gameplay is entirely different, with no auction, a clever endgame timer that graphically builds pressure for players as the moat slowly closes in around the palace, and a twist on resource management with multi-colored swan tokens being used as currency, points, and the keys to new abilities.
Pałace Szalonego Króla Ludwika zainteresowały mnie ze względu na moje uwielbienie dla poprzedniczki – Zamków Szalonego Króla Ludwika, którą to grę uważam za jedną z najlepszych w mojej kolekcji.
W Pałacach występują zarówno różnice jak i podobieństwa do Zamków, co jest wyjątkowym atutem w moich oczach. Podchodząc do rozgrywki obawiałem się, że gra nie sprosta moim wysokim oczekiwaniom oraz że będzie za bardzo podobna do poprzedniej produkcji.
Gra traktuje o budowie jednego, pięknego i funkcjonalnego pałacu dla Szalonego Króla Ludwika, podczas której wszyscy gracze – budowniczowie – konkurują o jak największe wpływy.
W turze gracza można rozbudować pałac o kolejną komnatę, korytarz lub schody, zainstalować pokój jako stałe ulepszenie planszy bądź wybrać jeden z trzech kafelków punktowania na koniec rozgrywki. Komnaty pobiera się z planszy głównej za darmo lub uiszczając opłatę (w łabędziach) w zależności od miejsca płytki na torze, po czym buduje w zamku. Pokój musi sąsiadować z przynajmniej jedną płytką pałacu przez przynajmniej jedne drzwi. Komnatę zaznacza się jako swoją poprzez umieszczenie na niej swojego żetonu gracza, drugim żetonem zaznacza się na swojej planszetce wybudowanie komnaty danego typu. Jako bonus z budowy, jeśli kolor łabędzia w wejściu właśnie zbudowanej płytki pokrywa się z kolorem wejścia płytki do której komnata została zbudowana, właściciele obu płytek otrzymują łabędzia w danym kolorze. W przypadku, gdy w wyniku budowy którykolwiek z pokoi w Zamku został ukończony (czyli wszystkie jego wejścia są połączone z innymi wejściami) właściciel otrzymuje bonus zaznaczony graficznie na płytce i odwraca swój znacznik gracza tam leżący. Gracz, w którego turze pokój został ukończony, dokłada kafelek fosy dookoła zamku sąsiadujący z przynajmniej jedną uprzednio położoną fosą lub planszą główną.
W przypadku budowania ulepszenia postępowanie jest podobne, z tym wyjątkiem, iż płytkę komnaty kładzie się rewersem przy swojej planszy gracza, zajmując jeden z sześciu slotów i tym samym aktywując jednorazowy lub stały bonus tam zaznaczony.
Wybierając jako akcję zainstalowanie płytki punktującej na koniec gry wybiera się jedną z nich ze stosu na planszy głównej i dokłada do planszy gracza, zajmując jeden z sześciu slotów ulepszeń, tym samym wyłączając możliwość aktywowania tego ulepszenia w późniejszym etapie gry.
Punkty na koniec przyznaje się w zależności od celów jawnych i ukrytych, za posiadanie konkretnych pokoi (pokoi muzycznych, rzemieślniczych bądź schodów), sety różnokolorowych łabędzi oraz za ukończone rzędy lub kolumny pokoi na swojej planszy gracza.
Mnogość decyzji i sposobów punktowania czyni tę grę ciekawą, wciągającą i zróżnicowaną za każdą kolejną partią. Ciekawą mechaniką jest zajmowanie miejsca ulepszenia przez płytkę punktowania, gdy gracz musi zrezygnować na stałe z jakiegoś bonusu aby móc punktować w tajemnicy za konkretne rzeczy. Ma się wybór, czy korzystać z ulepszeń, ułatwiając sobie tym samym rozgrywkę, czy zapewnić sobie kilogramy punktów na koniec, czy iść po trochu w obie te opcje.
Dla graczy ceniących interakcję – wykładanie fosy przy czyichś pokojach tak, aby nigdy nie zostały zamknięte może być ciekawą strategią. Na szczęście jedno z ulepszeń pozwala w małym stopniu chronić się przed takimi atakami.
Podsumowując – gra zarówno dla średnio zaawansowanych graczy jak i dla starych wyjadaczy, zarówno rodzinna jak i czysto rywalizacyjna. Nie zastąpi na mojej półce Zamków Szalonego Króla Ludwika, ale dumnie stanie obok nich.
Plusy:
+ przyjemna i intensywna rozgrywka
+ wymagająca, ale nie bardzo skomplikowana
+ elementy negatywnej interakcji
+ ciekawe rozwiązanie instalowania ulepszeń LUB kafelków punktacji końcowej
+ brak punktowania w trakcie rozgrywki
+ wiele możliwości ruchu i każdy zazwyczaj przynosi profity
+ wiele możliwości punktowania na koniec i obrania strategii
+ prawie brak downtime’u, gdyż w trakcie ruchu jednego gracza wszyscy są zaangażowani (chyba, że wybitnie ktoś długo główkuje)
Minusy:
- brzydka i odstraszająca grafika (plansza, fosa)
- nadal mało czytelne kafelki z ikonkami, żetonami, łabędziami
- istnieje cień szansy na całkowite zablokowanie możliwości ruchu