PROFIL
Historia recenzji i ocen użytkownika FrostHunter
Filary Ziemi
Gra warta utraty kilku(dziesięcu) zimowych i nie tylko wieczorów,
Ciekawe i bardzo ładnie wydane uzupełnienie trylogii „Filary Ziemi” skupione wokół budowy samej katedry. Gra klimatyczna, przyjemna i ciekawa z dość dużym, a czasami bardzo dużym elementem losowym, który uniemożliwia nam granie według jednego utartego schematu czy wcześniej obmyślonego chytrze planu - możemy najwyżej próbować dążyć do ich niepełnej realizacji. Zasady związane z poszczególnymi etapami są proste i możliwe do ogarnięcia w trakcie pierwszej partii, lecz aby poznać grę potrzeba kilku partii, by wyrobić sobie zmysł odpowiadający za zarządzanie naszymi robotnikami i budowniczymi, dobieraniem rzemieślników zależnie od sytuacji i przede wszystkim znajomość samych kart, które potrafią czasami zachwiać w ciągu jednej tury pozycją lidera, albo poprzez negatywne wydarzenia, które ze sobą niosą, bądź spory bonus dla ich posiadacza.
Gra jak najbardziej godna polecenia.
Gra warta utraty kilku(dziesięcu) zimowych i nie tylko wieczorów,
Ciekawe i bardzo ładnie wydane uzupełnienie trylogii „Filary Ziemi” skupione wokół budowy samej katedry. Gra klimatyczna, przyjemna i ciekawa z dość dużym, a czasami bardzo dużym elementem losowym, który uniemożliwia nam granie według jednego utartego schematu czy wcześniej obmyślonego chytrze planu - możemy najwyżej próbować dążyć do ich niepełnej realizacji. Zasady związane z poszczególnymi etapami są proste i możliwe do ogarnięcia w trakcie pierwszej partii, lecz aby poznać grę potrzeba kilku partii, by wyrobić sobie zmysł odpowiadający za zarządzanie naszymi robotnikami i budowniczymi, dobieraniem rzemieślników zależnie od sytuacji i przede wszystkim znajomość samych kart, które potrafią czasami zachwiać w ciągu jednej tury pozycją lidera, albo poprzez negatywne wydarzenia, które ze sobą niosą, bądź spory bonus dla ich posiadacza.
Gra jak najbardziej godna polecenia.
Neuroshima HEX
,
Gra prosta i szybko można ją opanować, gdyż nie posiada wielu skomplikowanych zasad, choć początkujący gracz dopiero po kilku partiach wykształci sobie swój specyficzny tok rozumowania, dzięki któremu będzie grał w ten a inny sposób. Dzięki temu można powiedzieć, że każdy gracz ma swoją własną strategię i nie jest skazany po kilku partiach na utarte schematy (na co też nie pozwala dość duża losowość tej gry)
Armie są zbalansowane i jednocześnie oryginalne co trzeba zaliczyć na duży plus. Dodatkowo wykonanie ich tj. grafiki są przyjemne dla oka, choć dla osób zasiedziałych w świecie neuroshimy mogą nieco irytować (szczególnie maszyny molocha)
Podsumowując gra godna polecenia. Gra się świetnie 1 vs 1, bądź 2 vs 2. Grę na 3 nieco odradzam, a to ze względu, że dwóch będzie biło się ze sobą, a trzeci spokojnie rozbudowywał.
,
Gra prosta i szybko można ją opanować, gdyż nie posiada wielu skomplikowanych zasad, choć początkujący gracz dopiero po kilku partiach wykształci sobie swój specyficzny tok rozumowania, dzięki któremu będzie grał w ten a inny sposób. Dzięki temu można powiedzieć, że każdy gracz ma swoją własną strategię i nie jest skazany po kilku partiach na utarte schematy (na co też nie pozwala dość duża losowość tej gry)
Armie są zbalansowane i jednocześnie oryginalne co trzeba zaliczyć na duży plus. Dodatkowo wykonanie ich tj. grafiki są przyjemne dla oka, choć dla osób zasiedziałych w świecie neuroshimy mogą nieco irytować (szczególnie maszyny molocha)
Podsumowując gra godna polecenia. Gra się świetnie 1 vs 1, bądź 2 vs 2. Grę na 3 nieco odradzam, a to ze względu, że dwóch będzie biło się ze sobą, a trzeci spokojnie rozbudowywał.
Carcassonne (stare wydanie)
Genialna gra rodzinna i nie tylko,
Nazywana przez znajomych z gospodarki przestrzennej „koszmarem urbanisty”. Gra przypomina hmmmm nieco bardziej rozbudowane domino skrzyżowane z puzzlami. Otóż gracze wspólnie układają za pomocą kwadratowych kartoników mapę z miastami, drogami, klasztorami i łąkami. Każdy w swojej kolejce losuje jeden kartonik i dokłada go do mapy tak aby pasował z otaczającymi go kartonikami tj. miasto do miasta, droga do drogi, a łąka do łąki. W trakcie rozbudowy możemy zajmować poszczególne tereny za pomocą naszych ludzi by zdobywać punkty, gdy daną rzecz ukończymy.
Jeśli chodzi o wykonanie graficzne to przedstawienia poszczególnych elementów cieszą oko, choć niekiedy są dośc symboliczne (wygląd miasta, ale tutaj po prostu czepiam się)
Świetna gra rodzinna, gdyż względnie nie prowadzi do sporów pomiędzy graczami dotyczącymi logiki wyboru danego miejsca, w podstawowej wersji nie ma jeszcze tak zaciętej rywalizacji, a do tego dochodzi niewielki element losowy (chyba, że koniecznie chcemy wyciągnąć właśnie TEN element) i prostota zasad.
Genialna gra rodzinna i nie tylko,
Nazywana przez znajomych z gospodarki przestrzennej „koszmarem urbanisty”. Gra przypomina hmmmm nieco bardziej rozbudowane domino skrzyżowane z puzzlami. Otóż gracze wspólnie układają za pomocą kwadratowych kartoników mapę z miastami, drogami, klasztorami i łąkami. Każdy w swojej kolejce losuje jeden kartonik i dokłada go do mapy tak aby pasował z otaczającymi go kartonikami tj. miasto do miasta, droga do drogi, a łąka do łąki. W trakcie rozbudowy możemy zajmować poszczególne tereny za pomocą naszych ludzi by zdobywać punkty, gdy daną rzecz ukończymy.
Jeśli chodzi o wykonanie graficzne to przedstawienia poszczególnych elementów cieszą oko, choć niekiedy są dośc symboliczne (wygląd miasta, ale tutaj po prostu czepiam się)
Świetna gra rodzinna, gdyż względnie nie prowadzi do sporów pomiędzy graczami dotyczącymi logiki wyboru danego miejsca, w podstawowej wersji nie ma jeszcze tak zaciętej rywalizacji, a do tego dochodzi niewielki element losowy (chyba, że koniecznie chcemy wyciągnąć właśnie TEN element) i prostota zasad.
