Opis

Jest ju? pó?noc i duch MacGregora znów nawiedzi? zamek. Nikt jednak nie wie jak? drog? tym razem pod??y ?cigaj?c innych lokatorów zamku. Musisz zdecydowa?, któredy chcesz ucieka?. Ale uwa?aj, poniewa? drzwi s? pozamykane i b?dziesz potrzebowa? odpowiednich kluczy.

Gracze próbuj? jako pierwsi wydosta? si? z nawiedzonego zamku, zanim zostan? z?apani przez ducha. Jeden z graczy kontruluje ruchu ducha i stara si? z?apa? pozosta?ych. Duch przemieszcza si? przez 5 pól w ka?dej kolejce, przenikaj?c przez ?ciany. Pozostali gracze musz? w tym czasie zebra? klucze do drzwi, pami?taj?c o tym, ?e nie mog? mie? ich wi?cej ni? 4 jednocze?nie.

If the ghost captures another player, they switch roles with the captured player becoming the ghost and moving to the dungeon to start the next round. The former ghost takes the key cards from the new ghost and tries to escape the castle.

Je?li duch z?apie jednego z graczy zamieniaj? si? oni rolami. Nowy duch schodzi do lochów sk?d zaczyna dalsz? gr?.

Dodatkow? atrakcj? s? ?wiec?ce w nocy pionki

Zawarto?? opakowania:

• plansza
• 5 kart ducha
• 45 kart kluczy
• 4 pionki

Jak to wygląda ?

Recenzje naszych klientów:

dodano: 2013-04-15 wyłącznie dla dzieci autor: leser

W grze MacGregor chodzi o to, aby uciec z zamku. Jeden gracz jest duchem i będzie pozostałych łapał, a reszta graczy ucieka. Na początku każdej tury duch programuje swój ruch za pomocą kart, następnie ruszają się normalni gracze, a na koniec duch wykonuje swój ruch i jeśli w swoim ruchu kogoś złapał (czyli udało mu się przewidzieć gdzie jeden z graczy się ruszy), to Ci gracze zamieniają się rolami. Teoretycznie powinniśmy poczuć tutaj grę blefu i przewidywać ruchy przeciwnika. Niestety w praktyce nie ma to znaczenia, ponieważ duch jest bardzo szybki (4 ruchy w każdej turze, a gracze zazwyczaj 1-2) i mobilny (chodzi przez ściany), a ruchy graczy są ograniczone (muszą posiadać odpowiednie klucze do drzwi) i wolniejsze. Tak więc duch nie ma problemu z tym żeby szybko kogoś złapać i przez 3/4 gry gracze łapią się na zmianę (więc w zasadzie ruchy graczy są strategicznie nieistotne), a rozgrywka powoli przenosi się co raz bliżej wyjścia z zamku. Na dodatek już przy samym wyjściu gra lekko się blokuje, bo duch nadal łatwo łapie innych, a gracz zdający sobie z tego sprawę będzie pozbywał się kart, żeby nie oddać ich duchowi i tak w kółko... Być może dzieciom ta gra by się spodobała, ale kiedy już będę miał dziecko, to na pewno znajdę mnóstwo innych gier, które na każdy przedział wiekowy będą lepsze niż MacGregor.